گرومت پاپارلا تیپ 2

برای انتخاب بین گرومت پاپارلا و تی تیوب گوش، در زیر مقایسه دقیقی از این دو دستگاه ارائه میگردد:

۱. تفاوت در طراحی و ساختار:

• گرومت پاپارلا:

  • معمولاً به شکل لولهای کوتاه با قطر ۱.۵۲ میلیمتر از جنس سیلیکون یا پلاستیک زیستسازگار ساخته میگردد.

  • برای استفاده کوتاهمدت تا میانمدت (۶ تا ۱۲ ماه) طراحی  و پس از بهبودی خودبهخود از گوش خارج میگردد.

• تی تیوب گوش:

  • ساختار T شکل دارد و از مواد بادوامتری مانند فلوروپلاستیک است.

  • برای استفاده طولانی مدت (تا ۲ سال یا بیشتر) مناسب است و اغلب در موارد مزمن یا عودکننده کاربرد دارد.

۲. کاربردهای بالینی:

• گرومت پاپارلا تیپ 2

  • برای درمان اوتیت مدیا با افیوژن (تجمع مایع غیرعفونی) یا عفونتهای مکرر با شدت متوسط استفاده دارد.

  • در کودکان با لوله استاش نابالغ یا مواردی که نیاز به تهویه موقت است، ترجیح دارد.

• تی تیوب:

  • در موارد عفونتهای شدید و مزمن، نقص عملکرد لوله استاش پایدار یا بیمارانی که نیاز به تهویه طولانیمدت دارند (مانند کودکان با سندرمهای خاص) تجویز میگردد.

۳. مدت زمان ماندگاری در گوش:

• گرومت پاپارلا:

  • بهطور متوسط ۶ تا ۱۲ ماه در گوش باقی میماند و سپس خودبه خود خارج میگردد.

• تی تیوب گوش:

  • ممکن است تا ۲ سال یا بیشتر در گوش بماند و در برخی موارد نیاز به خارجسازی جراحی دارد.

۴. عوارض احتمالی:

• گرومت پاپارلا تیپ 2:

  • احتمال خروج زودهنگام یا انسداد لوله بهدلیل کوچکی قطر مجرا وجود دارد .

  • ریسک عفونت پس از نصب پایین است (کمتر از ۵٪) .

• تی تیوب:

  • بهدلیل ماندگاری طولانیتر، احتمال تجمع جرم گوش یا ایجاد اسکار (تمپانوسکلروز) روی پرده گوش افزایش مییابد .

  • ممکن است نیاز به مراقبتهای ویژه برای جلوگیری از نفوذ آب به گوش باشد.

جمعبندی: کدام مناسبتر است؟

• گرومت پاپارلا برای موارد زیر ایده آل است:

  • عفونتهای مکرر با شدت متوسط.

  • کودکان با لوله استاش نابالغ.

  • نیاز به تهویه موقت (کمتر از ۱ سال) .

• تی تیوب گوش در موارد زیر توصیه میگردد.

  • عفونتهای مزمن یا مقاوم به درمان.

  • بیماران با نقص آناتومیک لوله استاش.

  • نیاز به تهویه طولانیمدت (بیش از ۱ سال) .